رسول صدرعاملی با فیلم تازهاش؛ «زیبا صدایم کن» و ملودرامپردازی خاص خودش، تلنگری به جامعه خلع سلاحشده و خالی از مهر و عاطفه میزند؛ جامعهای که در آن دیگر نسلها یکدیگر را نمیشناسند و به انکار بیرحمانه هم میپردازند؛ جامعهای مملو از عاقلان سنگدل و به جنون کشیدهشده.