در گرمای تیرماه تهران، واژه «اسنپبک» دیگر فقط اصطلاحی حقوقی در جلسات سازمان ملل نیست؛ از نانواییها تا کافههای شهر شنیده میشود. برای ایرانیها، این کلمه نه یادآور مفاد برجام، که معادل تورم، کمبود دارو و فرصتهای از دسترفته است؛ و پاسخی که از کوچه و خیابان میآید روشن است: جنگ نمیخواهیم، اما روی پای خودمان میایستیم.