در حالی که اصل ۳۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، دادخواهی را حق مسلم و غیرقابل سلب هر فرد می‌داند، توزیع نابرابر دفاتر خدمات الکترونیک قضایی در کشور، میلیون‌ها شهروند مناطق محروم را از دسترسی برابر به عدالت محروم کرده است؛ وضعیتی که عدالت را از یک حق همگانی به امتیازی جغرافیایی بدل ساخته و اعتماد عمومی به نظام قضایی را با چالش جدی مواجه کرده است.