A costa galega leva tempo lidando cun problema que crece sen freo: a proliferación de algas invasoras e plantas tolerantes ao sal que alteran a biodiversidade mariña e afectan directamente á pesca e ao equilibrio dos ecosistemas. Estas especies foráneas, como Sargassum muticum, Undaria pinnatifida ou Codium fragile, están a estenderse por todo o litoral atlántico, desprazando ás especies nativas e transformando os hábitats mariños. O cambio climático non axuda: o aumento da temperatura do mar e a modificación das correntes están a acelerar a expansión destas algas, segundo explica Luís Miguel Botana, catedrático do Departamento de Farmacoloxía, Farmacia e Tecnoloxía Farmacéutica da Universidade de Santiago de Compostela (USC). Segundo o profesor Botana, estas especies invasoras non só compiten coas autóctonas, senón que tamén bloquean a luz solar, alteran a cadea alimentaria mariña e liberan sustancias que poden causar danos ambientais, perda de osíxeno na auga e prexuízos económicos. Un novo proxecto chamado Revalgae, que arrincará en xaneiro de 2026, busca darlle a volta a esta situación. Liderado polo grupo de investigación Farmatox da Facultade de Veterinaria da USC, con sede no Campus de Lugo, o proxecto conta cun investimento de máis de dous millóns de euros e unha idea clara: transformar un problema ecolóxico nunha oportunidade sostible. O plan é recoller estas especies invasoras de forma controlada e sostible, e aproveitar a súa biomasa para desenvolver compostos bioactivos que poidan utilizarse en distintos sectores, como a agricultura, a cosmética ou a industria farmacéutica. É dicir, convertelas en compost, produtos útiles e até en ferramentas para restaurar os ecosistemas degradados. O enfoque non só permite mitigar os danos que causan estas especies, senón que tamén contribúe a capturar carbono, eliminar nutrientes en exceso da auga e fomentar a economía circular, tal e como apunta o investigador principal do proxecto. Así, con Revalgae, Galicia non só combate unha ameaza ambiental, senón que aposta por un modelo de bioeconomía azul, onde o que antes era un residuo problemático transfórmase nun recurso valioso.