موفقیت در کنش اتصالی در گرو ایجاد تعادلی ظریف میان آزادی بیان فردی و انسجام جمعی است. اگر این تعادل با اهداف روشن و چارچوب‌های منسجم همراه شود، شبکه‌ها ی اجتماعی می‌توانند به ابزاری قدرتمند برای تغییرات واقعی و پایدار بدل شوند؛ همان‌گونه که نمونه‌های آن را در جنبش‌های معاصر، از بهار عربی تا اعتراضات در دیگر کشورهای غیردموکراتیک، شاهد بوده‌ایم.