Η σκηνή πριν από λίγα καλοκαίρια σε ψησταριά, σε ημιορεινό χωριό. Παρέα μαυροπουκαμισάδων, συν γυναιξί και τέκνοις, κάθεται στο διπλανό μας τραπέζι. Ένα αγόρι, βία δέκα χρονών, περιστοιχίζεται από δύο μουστακαλήδες, πατέρα και θείο μάλλον. Μπροστά του έχουν ακουμπήσει μια γυάλινη δακτυλήθρα. Το αγόρι τη σηκώνει, τη φέρνει διστακτικά στα χείλη του. "Μην το φοβάσαι! Πιες μια γουλιά!" του κάνουν με τη χαρακτηριστική τους προφορά.