برنامه‌ریزی توسعه با احداث یک بنای شخصی تفاوت بنیادین دارد. ساختمان را می‌توان با دستور و بودجه ساخت؛ اما توسعه را نه. توسعه حاصل توافق، مشارکت و همکاری گسترده اجتماعی و سیاسی است. برنامه توسعه اگر به «ایده‌ای اجتماعی» تبدیل نشود، صرفاً متنی رسمی می‌ماند که در قفسه‌های اداری خاک می‌خورد.