جامعهی امروز ما، جامعهی پرمشکلی است. با اندکی تأمل بر علل بروز و ظهور این مشکلات، نقش دولتها را بسیار برجسته میبینیم. به بیان دیگر، هرجا مشکلی هست، جای پای دولتی هم هست. لذا، در تحلیل نهایی، دولتها در ایران، همواره خود انکار و عدوی خود بودهاند، و خود، خویش را اخته و فاقد فالوس نمودهاند. از اینرو، شاید بتوان نتیجه گرفت که تنها راه نجات دولت از خویش، از میان برخاستن آن و ایجاد فضایی برای استقرار دولتی متفاوت است.