Os martes espéranse con ilusión no módulo 13 do centro penal da Lama. Os seus internos están ese día igual de privados de liberdade que o resto da semana, pero reciben unha visita que, para eles, "é como sentir aire freco da rúa". Así o explica José Manuel, un interno de 31 anos que, desde a súa chegada a este módulo e a súa adhesión ao programa Nelson Mandela (aquí podes coñecer como funciona), anotouse a todo canto curso pode. Costura, cociña, primeiros auxilios, habilidades sociais, 'Poesía sobre os muros' ou as actividades de 'Rejas Rosas' de apoio LGTBIQ+ son algunhas das formacións que realizou, pero se unha marcoulle especialmente foi a de informática que se imparte cada martes. Corre a cargo da Asociación de Voluntarios de Informática de Galicia (Asvigal), da que se despraza cada semana un grupo de entre tres e catro persoas desde Vigo para axudar ás persoas privadas de liberdade de maiores destrezas informáticas, fundamentais na sociedade actual. "É moi humano porque son moi boas persoas. Veñen e cóntanche historias", relata José Manuel, aínda que impresións similares poden compartilas todos os internos que puideron participar na actividade desde o seu inicio en 2023. Mirco, de 31 anos e alumno actual, sente especial predilección por estes voluntarios e voluntarios, todos de idade avanzada. "Eu teño aos meus avós e non téñoos cerca e eles trátanche con agarimo e fanme sentir coma se fosen eles. Á túa familia non a ves todas as semanas, a eles si". Temos oportunidade de compartir unha desas clases con Sita Puime, Julio Pérez e Aurora González, todas persoas voluntarias de Asvigal, cuxa achega é tan importante polos coñecementos que comparten como polo tempo compartido, ese sopro de aire fresco que relata José Manuel. Sita Puime, Julio Pérez e Aurora González, voluntarias da asociación Asvigal, nA LamaCristina Saiz Cada un céntrase nun nivel diferente de coñecementos informáticos e aseguran que en todos eles os internos son "bastante aplicados", claro que recoñecen que a esa implicacion contribúe que dentro da prisión "non hai internet", de modo que non teñen distraccións no computador. Ese sentimento de proximidade que definen os alumnos senten tamén as persoas voluntarias. "Sempre o dixen, para min, son como unha familia", indica Sita Puime, coordinadora, en referencia tanto os internos da Lama como os do CIS de Vigo cos que levan colaborando desde 2014. Como familia, "trato de vir e facerlles a vida máis agradable. Non só ensínolles informática, traio aire fresco e termino como na familia, falando dos nosos avós e das nosas épocas". "Para min, son os meus fillos, os meus netos, os meus veciños, os meus amigos", profunda, destacando que "están a cumprir o que teñen que cumprir, pero son pesonas. Cando salgan, son persoas". Ademais, destaca que, en realidade, ese trato humano é a parte máis importante do seu voluntariado, pois mesmo algúns dos seus alumnos "saben máis que nós", pero a súa soa presenza axúdalles. Confírmao Aurora. "Vennos como aos seus avós, están a gusto, saúdannos con agarimo, veñen contentos" e iso sempre lles axuda a soportar a falta de liberdade. Teresa Delgado, directora da prisión, indica que estas clases, en realidade, son moi valiosas para moitas das persoas recluídas, pois "hai internos que levan tanto tempo aquí que son analfabetos dixitais" e a institución "ten que dar un paso" para darlles esta formación e preparalos para que poidan manexarse no mundo dixital cando recuperen a liberdade. [galleries:vertical:10846]