در تاریخ سیاست لحظاتی هست که دولتها میان دو راهی مصلحت و حقیقت میایستند؛ یکسو آرامش کوتاهمدت پنهانکاری است و سوی دیگر بیقراری صداقت. اکثر دولتها اولی را برمیگزینند؛ معدودی اما دومی را و آناناند که مسیر تاریخ را تغییر میدهند.