بحران پرستاری در ایران دو بعد دارد: اول کمبود تعداد پرستاران نسبت به جمعیت و استاندارد جهانی و دوم شرایط دشوار کاری، فشارهای روحی و شغلی که باعث مهاجرت، تغییر شغل یا ترک حرفه می‌شود. هر دو عامل با هم منجر به کاهش کیفیت خدمات و محدودیت در دسترسی مردم به مراقبت‌های ایمن و مناسب شده است.