پژوهشی بینالمللی نشان داده است که بخشهایی از DNA انسان که زمانی «بیفایده» و حاصل از ویروسهای باستانی تلقی میشدند، در واقع نقش مهمی در کنترل ژنها دارند و حتی در شکلگیری تفاوتهای گونهای میان انسان و سایر نخستیها اثرگذارند.