این نگاه ریشه همه بحرانهای ایران در سیاست خارجی است. نگاهی که گمان میکند دیپلماسی باید در خدمت میدان و دست به سینه آن بایستد. درحالیکه اینها در طول هم نیستند؛ بلکه همه آنها در کنار و در عرض یکدیگرند و با اقتصاد و رسانه و سیاست داخلی و فرهنگ، همگی اجزای همسنگ و برابر یک پدیده به نام حاکمیت و قدرت ملی را تشکیل میدهند.