رباتیک در حال گذار از ماشین‌های برنامه‌ریزی‌شده به موجودیت‌های خودمختاری است که با بهره‌گیری از "هوش فیزیکی" می‌توانند محیط را درک کرده و تصمیم‌گیری کنند. فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند دوقلوهای دیجیتال، پردازش در لبه و مدل‌های زبانی بزرگ (مانند RFM-1 و GR00T) یادگیری، استدلال و تعامل طبیعی ربات‌ها را ممکن ساخته‌اند. آینده این حوزه بر پایه همکاری ایمن و synergistic بین انسان و ربات در صنایعی مانند لجستیک و تولید تعریف می‌شود.