این کارشناس آسیب‌های اجتماعی ادامه داد: در برخی تولیدات داخلی، با نوعی رهاشدگی استانداردها مواجهیم؛ گویی نمایش خودآسیب‌زنی، مصرف دخانیات یا مشروبات، خشونت یا فروپاشی روانی، فقط یک عنصر دراماتیک است و قرار نیست در برابر اثر آن بر مخاطب، پاسخ‌گویی وجود داشته باشد.