واعظی نقل میکند که گریه و تأثر شدید صاحب مجلس باعث انفاق ناگهانی و زیاد شد، اما چنین کارهای دفعی ارزشی ندارد. نه عبادت طولانیِ احساسی و نه انفاق لحظهای؛ ارزش در مداومتِ آگاهانه است که از عمق روح برمیخیزد و اثر تربیتی پایدار دارد.